Het moment was eindelijk weer daar. De eerste triatlon van het seizoen was aanstaande. Vroeg in de ochtend zijn Fleur en ik weer bezig om alle spullen van zolder te halen. We kijken of alles compleet is en werkt en dan pakken we de bus in. Met de nodig kriebels in de buik rijden we richting Almere Haven. Dit jaar vind de triatlon niet plaats in DUIN, maar in Almere Haven.

De organisatie had voor ons een parkeerplek geregeld bij de starts, zodat we niet zoveel hoefden te zeulen met de spullen. 1,5 uur voor de start komen we aan in de haven. We halen eerst samen ons startnummer op, voordat we uitpakken. Onderweg natuurlijk ff bijkletsen met bekenden. Blijft toch een gezellig gemeenschap, die triatleten.

Als alle spullen uit de auto zijn blazen we de kano op. Pake is ook mee en hij vaart met de kano naar de start. Fleur en ik lopen met de buggy en de fiets naar de wisselzone. Als we daar ons plekje hebben gevonden zetten we alles klaar. Zo’n 30 minuten voor de start lopen we naar de waterkant met de buggy. Bij deze race moeten we een heel stuk lopen naar T1 en dus zetten we de buggy wat de waterkant neer.

Opeens begint het te regen en dus schuilen we even in de portiek van de flat die in de haven staat. Langzaam doen we de wetsuit aan en lopen we naar de start. Fleur gaat in de kano en ik stap langzaam het water in. Kanonnuh wat is dat water koud (13,6 graden). Langzaam aan wen ik aan het water en neem ik Fleur mee het water op.  We zwemmen naar de buitenkant van de startlijn en wachten op de het startschot. Zodra deze klinkt gaan we los. We starten met de hele groep mee en ik zwem langs de buitenkant om niemand te hinderen.

Het zwemmen gaat fantastisch en voor ik het weet in de wissel al weer beeld. Doordat we buitenlangs zwommen heb ik er iets  meer als 800 meter opzitten als ik het water uit kon in een tijd van 15:22. Mijn water regelt de kano en ik loop met Fleur naar de racekar. Als ze zit rennen we samen naar de wissel. Daar pakken we onze roze racer en maken we ons klaar voor 20 km knallen op de fiets. Het rennen met de fiets naar de uitgang was wat spannend over het grasveld, maar het is goed gekomen. Eenmaal op de fiets konden we eindelijk gaan testen hoe de fiets het doet in een race. Het eerste stuk op de dijk hadden we wind in de rug, dus knallen maar. Fleur vermaakt zich heel goed en zit ook heerlijk in de fiets. Als ons eerste rondje erop zitten rijden we weer langs de wissel en al het publiek. Fleur haar handen gaan omhoog en we gaan op voor het tweede rondje. Ook deze verloopt super. De benen voelen super en ik kan vol gas rijden op de fiets. Na 43:54 komen we de wisselzone weer binnen. We rennen met de fiets naar de buggy en maken ons klaar voor het lopen.

Dit is een onderdeel waar we veel progressie in hebben geboekt dit jaar. Samen met Brooke (coach) een plan gemaakt om rond de 5:10 te gaan lopen in deze race. Zodra de schoenen aan zijn en Fleur in de kar zit knallen we de wissel uit. Nog twee rondjes van 2,5 kilometer en dan finishen. Meteen bij de start loop ik harder dan gepland. De benen voelen zo goed dat ik het hoge tempo vast kan houden. IK ga helemaal stuk, maar ik moet en zal dit tempo vasthouden. Fleur geniet van alle aanmoedigingen en ik blijf gassen. Na 22:49 kom ik over de finish. Het lopen bleek iets korter (4,5km), maar ik loop wel een PR. Ik heb de race gelopen in een gemiddelde van 5:05 en dat is top. Helemaal stuk komen we voldaan over de finish in een tijd van 1:29:54.

Het was weer een top race en ik zie dat al het harde trainen zijn vruchten heeft afgeworpen. Soms twijfel ik of het trainen wel zin heeft en daarom is het fijn om te zien dat ik echt aan het groeien ben daarin. De schema’s van Brooke maken me echt sneller en sterker. Na de finish kletsen we nog wat na met andere atleten en pakken we langzaam alles weer in. Moe maar voldaan rijden we weer naar huis en gaan we opbouwen naar de volgende race. De kwart triatlon van Oud Gastel.